اخلاص در عبادت

همه عبادت ها بايد به قصد قربت انجام گيرد و اگر گوشه اي از آن براي غير خدا باشد، آن عمل باطل است.

مثال: اگر در نماز كه يكي از واجبات است نيتي غير از خدا را داشته باشيم مثلا قصد ريا داشته باشيم، آن نماز باطل است.

اگر يكي از مستحبات هم به قصد ريا انجام گيرد، يا زمان عبادت(اول وقت خواندن) و مكان آن(در صف اول يا در مسجد خواندن) براي غير خدا باشد، نماز باطل است. حتي اگر در زمستان، كنار بخاري بايستد كه هم گرم شود و هم نمازش را بخواند باز هم نمازش باطل است.

خداوند عملي را مي پذيرد كه از جهت شرايط زماني و مكاني و كيفيت و خصوصياتش، همه خالص باشد و براي او شريكي قرار داده نشود:« و لا يشرك بعباده ربه احدا» در حديث است:«اگر رزمنده اي در جبهه، بخاطر تعصب يا به دست آوردن غنائم جنگي يا اظهار قدرت و شجاعت و امثال اين موارد بجنگد اين جهاد او هيچ ثواب و ارزشي ندارد.